Rozdział III ` Czy przyjaźń może przerodzić się w miłość?`

*

Violetta od razu zaczęła szukać Ludmiły!

W końcu znalazła ją w jednej z sal studio.

-Ludmila musimy porozmawiac.-powiedziała Violetta

-O czym?-zapytała

-Dobrze wiesz o czym. To co widziałam.. Zaskoczyłaś mnie. Gdybym nie weszła co wtedy? Pocałowalibyście się? Miałabyś zamiar powiedzieć o tym Federico? Ludmiła jesteś moją przyjaciółką. Kocham Cię i to bardzo. Nie chce abyś cierpiała, tak jak ja. Pamiętasz? Pamiętasz jak musiałam wybierać między Leonem a Diego?-wypowiedziała się Violetta.

Nagle do sali weszedł Federico. Dziewczyny nie zauważyły go i rozmawiały dalej.

-Ludmiła, czujesz coś do Diego?-zapytała wprost Violetta

-Violetta,nie! To jest mój przyjaciel.-odpowiedziała Lu

-Więc czemu widziałam to co widziałam?-zapytała Vilu

-Do niczego nie doszło.-odpowiedziała zdenerwowana Lu, po czym rozpłakała się.

-Dlaczego płaczesz?-zapytała Vilu

-Nie wiem jak to się stało! Nie chciałam pocałowac Diego,to była kwestia chwili! Violetto uwierz mi. Kocham Federico i to z nim jestem szczęśliwa..-powiedziała Ludmiła,po czym wtrącił się Federico.

-Co takiego? Ty i Diego?-zapytał smutny Federico

-Może ja was zostawię samych-powiedziała Violetta po czym odeszła.

*

-Ludmiła,czy między Wami do czegoś doszło?-zapytał Federico

-Nie. Nie będę Cię oszukiwała.. Violetta zastała Nas w dość nietypowej sytuacji. Ale przyrzekam Ci,że do niczego nie doszło! I nawet gdyby Nie Violetta, nie doszłoby. KOCHAM CIĘ.-powiedziała Ludmiła

-Ja Ciebie też.. Ufam Ci i rozumiem,zapewne to była kwestia chwili.-powiedział Fede

-A więc wszystko między Nami ok?-zapytała Lu

-Jeśli mnie przytulisz-powiedział Fede po czym przytulił się z Ludmiłą.

Nagle w drzwiach pojawił sie Diego, Ludmiła zauważyła go,jednakże nie chciała psuć chwili z Federico, a Diego odszedł.

*

Wieczorem w Studio ;Ludmiła szukała Diego,aby wyjaśnić sobie z nim całą zaistaniałą między nimi sytuację. Kiedy już go zobaczyła w jednej z sal od razu poszła do niego;
-Diego,musimy porozmawiać.-powiedziała stanowczo Lu
-O czym?-zapytał Diego
-Nie pamiętasz jak próbowałeś mnie pocałować?-zapytała
-Ja? Chyba ty mnie.-odpowiedział
-Nie odwracaj kota ogonem. Tak czy siak. Nie chciałabym aby ponowna sytuacja zaistniała,rozumiesz?-powiedziała
-Czego się boisz? Boisz się tego,że sie we mnie zakochasz?-zapytał
-Diego co ty mówisz? Jesteś moim przyjacielem. Jestem zakochana w Federico nie w Tobie.-odpowiedziała Lu.
-Doprawdy? Więc pewnie nic nie poczujesz teraz?-zapytał
-Teraz? Nie rozumiem, mów jaśniej.-powiedziala Ludmiła po czym Diego bez zastanowienia pocałował Lu. Ta jednak zamiast odepchnąć go, odwzajemniła go.
-I co, nic nie czujesz?-zapytał Diego, po czym Ludmiła się uśmiechnęła niczym zaczarowana jego urokiem. Nie wiedziała co powiedzieć, po chwili jednak zrozumiała co się stało.
-Diego jak mogłeś?-krzyknęła po czym wybiegła. Idąc natknęła się na Leona. Ten był z kolei bardzo zdziwiony miną Ludmiły,która była naprawdę bardzo zaskoczona.

To tyle. Jak narazie. Postaram się dzisiaj jeszcze coś dodać. :) Ma ktoś jakiś pomysł na rozwinięcie akcji? :D